مزایا و معایب فناوری لیتیومی در ساخت باتری موبایل

تغییرات ساختاری باتری در طول زمان

طی سال های متمادی، نیکل-کادمیم بهترین نوع باتری ها را تشکیل می داد. این فناوری در راستای تامین نیازهای موجود در حد گوشی های زمان خود بازدهی خوبی داشت.

آغاز استفاده از فناوری لیتیومی در سال 1912 بود؛ اما در دهه 1970 میلادی برای اولین بار باتری های لیتیومی ساخته شدند که البته قابل شارژ نبودند.

لیتیوم بین تمام فلزات سبکترین است، بیشترین توان الکتروشیمیایی را دارد و بالاترین نسبت تولید انرژی به وزن را نیز داراست.

با این وجود بدلیل مشکلاتی که در شارژ کردن فلز لیتیوم وجود داشت، از یون لیتیوم استفاده شد.

لیتیوم یونی هرچند از نظر میزان بازدهی انرژی کمی ضعیف تر از لیتیوم فلزی است، با این وجود ایمن تر است.

ویژگی های لیتیوم یونی استفاده شده در ساخت باتری ها

بدون هیچ گونه مشکل و تهدیدی باتری های لیتیومی قابلیت شارژ دوباره را کسب کردند. از اوایل دهه 1990 میلادی، لیتیوم یونی در فرآیند ساخت باتری های موبایل برای خود جا باز کرد.

برای اولین بار در سال 1991 باتری های سونی از این قابلیت بهره مند شدند؛ سپس کمپانی های دیگر نیز این مسیر را ادامه دادند.

تا چند سال پس از آن فناوری لیتیومی به رقابت با سایر جنس ها پرداخت؛ اما اکنون میتوان گفت باتری های لیتیومی کاملا همه گیر شده اند و برندهای مختلف باتری هایی با این جنس میسازند.

باتری های لیتیومی در دماهای پایین تر طول عمر بیشتری دارند. دمای مناسب برای این باتری ها حدودا 15 درجه سانتی گراد عنوان شده است.

باید به این نکته توجه کرد که داغ شدن بیش از حد باتری موبایل تاثیرات منفی زیادی خواهد داشت.

مزایای باتری های لیتیومی

چگالی انرژی در باتری های لیتیومی بطور معمول دو برابر باتری های قدیمی نیکل-کادمیم می باشد.

حتی امکان ایجاد توان بیشتر در این باتری ها نیز فراهم است. این باتری ها هنگام تعویض آسیبی ایجاد نمی کنند. هزینه های مورد نیاز برای نگهداری لیتیوم یونی نیز کمتر است.

سرعت مصرف شارژ در باتری های لیتیومی به وضوح کمتر است. این باتری ها نیازی به شارژ طولانی مدت اولیه ندارند؛ یک شارژ معمولی برای آن ها مناسب است.

سلول های اختصاصی موجود در باتری های لیتیومی جریان بالایی را فراهم می کنند.

معایب باتری های لیتیومی

با وجود تمام مزایای ذکر شده، باتری های لیتیومی مشکلات مخصوص خود را دارند.

این باتری ها شکننده بوده و نیازمند پوشش ویژه ای برای ایمن سازی هستند. این پوشش از رسیدن ولتاژ به بالاترین میزان هنگام شارژ جلوگیری میکند؛ همچنین مانع از کاهش بیش از حد ولتاژ سلول های باتری هنگام مصرف شارژ میشود.

عمر کمتر و خرابی با سرعت بیشتر همواره جزو مشکلات اصلی باتری های لیتیومی بوده است. شرکت های مختلف نیز پاسخگوی این دغدغه کاربران نبوده اند.

کاهش قدرت باتری ها بعد از یک سال محسوس میشود؛ پس از 2 تا 3 سال نیز عملا باتری های لیتیومی کاربرد خود را از دست میدهند.

بدلیل تاثیرات خرابی باتری بر سایر بخش های موبایل، تعویض آن ها در موعد مقرر امری اجتناب ناپذیر است. البته این فناوری همچنان پویا بوده و در حال پیشرفت است.